Scroll down for the English version by Abhishek Mukherjee
Translated into Dutch by Arunabha Sengupta

30 augustus 1964.

Het is misschien algemeen bekend dat West-Indië waren voor aleen 25 punten door Ierland weggegooid. Dat gebeurd in 1969 bij Sion Mills. Tenminste is het goed bekend in de cricketwereld.

Minder bekend is de overwinning van Nederland op Australië in Den Haag vijf jaar daarvoor.

De foto is van Peter van Arkel. Laat u niet misleiden door zijn onschuldige uiterlijk. Hij leidde Nederland op die dag tegen Australië met grote sluwheid.

Australië had The Ashes die zomer in Engeland behouden (net als in de jaren zestig). ‘The Ashes’ is de minuscule trofee waar de Engelsen en Australiërs voor spelen. Zoals we allemaal weten, zijn ze gek.

Nu kwamen ze naar Den Haag voor een eendaagse wedstrijd van één innings op een op beton gelegd matwicket.

Het Nederlandse team was bijna volledig lokaal, getuige de achternamen.: van Arkel, Marseille, van der Vegt, van Weelde, Bouman, Onstein, Vriens, Trijzelaar, Wijkhuizen, Schoonheim, Pierhagen ...

Voor de Australiërs sloot Simpson zich af. Dus Booth leidde het team.

Het team bestond uit McKenzie, Lawry, O'Neill, Cowper, Booth, Connolly, Burge, Veivers ... bijna een testoutfit. Test betekent niet examen of medische test. Het is het hoogste niveau van cricket. (Ik zei toch dat de Engelsen, Australiërs en de rest van de cricketspelende landen gek zijn)

Op het mededelingenbord van The Hague Cricket Club stond "Australia wint de toss en begint te batten". In echte Nederlandse taal.

Grout, die naar buiten liep om de innings met Lawry te openen voor 15.000 toeschouwers, had een moment van verwarring toen hij de veldspelers in het Nederlands een strategie hoorde uitwerken.

Hij liep naar van Arkel toe, die goed Engels sprak.
(In het originele artikel schreef mijn vriend dat van Arkel een praktische kennis van het Engels had, maar dat is waarschijnlijk een vergissing. Alle Nederlanders spreken vloeiend Engels. Misschien was van Arkel de meest mondige. Of misschien sprak Grout met hem omdat hij de kapitein was. )

- Hey, sport, what's going on here? - Hé, sport, wat is hier aan de hand? – vroeg Grout

- Het spijt me, meneer Grout, ik verplaats de slip naar fine leg. ("Slip" en "Fine leg" zijn geen onderkleding voor dames en welgevormde lichaamsdelen. Jammer genoeg niet. Het zijn namen van de veldposities voor cricketwedstrijden. Nog en keer. de Engelsen, Australiërs en de rest van de cricketspelende landen gek zijn)

- Okay, just so long as you let me know - Oké, als je het me maar laat weten, mompelde Grout
"Demon snelle bowler" H Ben Trijzelaar (3/41) en een bankier genaamd Wandert Pierhagen (3/75) - ik weet niet wat voor soort bowlen hij deed - schoten Australië uit voor 197.

Vervolgens hielpen PA Marseille (77), Pim van der Vegt (45) en van Arkel (45) Nederland om 152/2 te bereiken, maar Cowper (4/69) en McKenzie (3/48) brachten ze vervolgens terug tot 181/7.

Ook Nederland kwam tijd tekort.

Er waren 13 punten te scoren in de laatste over. Rudi Onstein (24 *) kunnen besluiten om gelijk te spelen. Een gelijkspel tegen Australië zou voor hen voldoende zijn geweest.

Maar Onstein besloot voor de runs te gaan.

Hij sloeg een vier en twee zessen van de eerste vier ballen (ik weet niet zeker in welke volgorde). Het laatste schot ging uit de grond.
Ik weet zeker dat het in een kanaal is geland, of in ieder geval een sloot.

Een beroemde overwinning die geen Nederlander kent.

Engelse versie (English version) ………………………………………….

30 Aug 1964

That Ireland bowled out the West Indies for 25 at Sion Mills in 1969 is well known.

Less publicised is Netherland's win against Australia at The Hague five years before that.

The photograph is of Peter van Arkel. Do not go by his innocent looks. He led Netherlands that day.

Australia had retained the Ashes that summer in England (as they would through the 1960s).

Now they came to The Hague for a one-day, one-innings match on a matting wicket laid on concrete.

The Dutch team was almost entirely local, as the surnames would reveal: van Arkel, Marseille, van der Vegt, van Weelde, Bouman, Onstein, Vriens, Trijzelaar, Wijkhuizen, Schoonheim, Pierhagen...

For the Australians, Simpson opted out, leaving Booth to lead. The team consisted of McKenzie, Lawry, O'Neill, Cowper, Booth, Connolly, Burge, Veivers... almost a Test outfit.

The notice-board at The Hague Cricket Club read "Australia wint de toss en begint te batten".

Grout, who walked out to open with Lawry in front of 15,000 spectators, had a moment of confusion when he heard the fielders strategising in Dutch.

He approached van Arkel, who had a working knowledge of English:

- Hey, sport, what's going on here?

- So sorry, Mr Grout, I move slip to fine leg.

- Okay, just so long as you let me know.

"Demon fast bowler" H Ben Trijzelaar (3/41) and a banker called Wandert Pierhagen (3/75) – I do not know what he bowled – shot out Australia for 197.

PA Marseille (77), Pim van der Vegt (45), and van Arkel (45) then helped Netherlands reach 152/2, but Cowper (4/69) and McKenzie (3/48) then reduced them to 181/7.

Netherlands were also running out of time.

With 13 to score off the last over, Rudi Onstein (24*) could have decided to play out – a draw against Australia would have been enough for them.

But Onstein decided to go for it.

He hit a four and two sixes off the first four balls (not sure in which order). The last shot went out of the ground.